En daar zat ik dan, moederziel alleen in een totaal leeg studiohok in Amsterdam, vergeven van een verschraalde rooklucht, met koptelefoon op en een virtuele ISDN-verbinding met Hilversum, van waaruit Felix Meuders het consumentenprogramma Kassa voor de Vara op radio 1 presenteert. Hij wilde meer weten over mijn blog en de goede onafhankelijke bedoelingen ervan. Ik kreeg een 'lang' interview, van wel 8 minuten! Nooit geweten dat dat lang is:-) Pittige interviewer die man, maar helaas stelde hij deze keer wel veel domme, beauty-ondeskundige vragen. Je begrijpt het al, appeltje-eitje voor mij als expert. Gemist? Nieuwsgierig geworden? Beluister het hier!
Lees ook:Nooit meer ‘Sensation’ voor Badr Hari
Lees ook:Marihuana parfum
Lees ook:Amazing………..48Uur lang Okselfris !
Lees ook:Creme tegen huidkanker
Lees ook:Madonna is topless superhot
Vond hem soms wel domme vragen stellen hoor. Had ie het idee dat ie het wat simpel moest houden omdat ie ‘maar’ met een huisvrouwtje te maken had…………..?
Voelde jij jezelf wel serieus genomen Mo?
ha anja! inderdaad, dat vond ik ook, ik was soms hoogst verbaasd, maar ik zat daar in mijn uppie in die studio en had dus niemand om mee te reflecteren. als ik hem face to face had gezien had ik wellicht een opmerking erover gemaakt. nu ben je zo geconcentreerd op die vragen dat je er serieus op in gaat. maar het geeft ook weer eens aan, dat beauty echt een specialistisch vak is. als je er niets van af weet, kun je zo’n interview beter niet doen. en natuurlijk, heel veel mensen nemen het nog steeds niet serieus.
toch hebben notabene twee van zijn redacteuren korte voorgesprekken met mij gehouden, maar zoals altijd: ik zie nooit informatie, vragen, kennis etcetera terug van die voorgesprekken in het werkelijke interview. zo’n interviewer gaat dan uiteindelijk toch zijn eigen gang. misschien moet ik bij kassa maar eens in het tvprogramma gaan zitten…hihi
Goed gesprek wel, vond ik. Lang ook. Good for you! En goed voor je blog.
Felix Meurders is best een kritische journalist, je hield je goed staande. En hij dacht echt dat je Botox op je huid smeert, haha. Zou wel makkelijk zijn.
Het werd even spannend toen het ging over de commerciele houding van tijdschriften… ”Ik word wel gevraagd een bepaald product mee te nemen (…) ze bestaan toch bij de gratie van adverteerders”.
Dus? Mijn conclusie: als je de producten test, is het niet erg handig als je het product van een goede adverteerder in een blad er slecht uit laat komen in het redactionele stuk in datzelfde blad…
Gelukkig geeft niemand je briefings voor stukjes voor dit blog. Succes ermee!
ha michael, bedankt voor je feedback. volgens mij is het allang een publiek geheim dat magazines adverteerders hard nodig hebben, net zoals kranten. en er zijn velerlei manieren waarop je over een product kunt schrijven: je kunt het de hemel in prijzen, of neutraal blijven en alleen noemen. dat laatste gebeurt veel. daarmee geef je naar mij idee wel informatie over de keuzemogelijkheden die er zijn, afgestemd op de doelgroep van het blad (en bestedingspatroon) maar je geeft geen waardeoordeel. natuurlijk begrijp ik dat een lezer het wel zo kan interpreteren: blad a schrijft erover dus zal het wel goed zijn, maar als het er niet letterlijk bij staat, is dat dus niet zo.
veel magazines doen ook een keer in de zoveel tijd een test en dan wordt er echt een waardeoordeel gegeven.
en natuurlijk beslist de eind/hoofdredactie altijd nog hoe kritisch je uiteindelijk mag zijn.
Helder, thanks.