De laatste kans….het is de licht-dramatische titel van Dolf Ephraims column over het laten zetten van injectables om de tijd een paar stappen voor te kunnen blijven. 'Het was even wennen om afscheid te moeten nemen van mijn oude gezicht. Ik had er zo lang mee gedaan. Maar misschien word ik ooit nog eens een lustobject…al was het maar voor mijzelf.'
DE LAATSTE KANS…..
Minister Plasterk vindt dat wij vrouwen niet meer als lustobject mogen zien. Die arme mevrouw Plasterk, moet zij zich nu thuis hullen in een lange geruite rok of nog erger, in een boerka; leuk integratiegebaar, met daaronder een grote witte ‘Zeeman'-onderbroek? Kortom, een belachelijk hypocriet idee. Na rondvraag bij mijn vriendinnen en kennissen, ook de mannelijke, zouden ze het vreselijk vinden niet meer als lustobject te worden gezien, maar als seksloze grijze muizen. Ik denk dat de prostitutie hierdoor zal toenemen. Ik zag de documentaire van Sunny Bergman ‘Beperkt Houdbaar', ze kwam bij dr. Matlock in Beverly Hills voor een diagnose voor een totale kruis-makeover. Het resulteerde in een kruistocht tegen de voor haar te excessieve ontwikkeling van de plastische chirurgie. Daar zit iets in, maar ook weer niet zo rigoureus als zij stelde.
Broodje rosbief
Het is natuurlijk ‘meestal' belachelijk als meisjes van vijftien jaar, vergezeld van hun moeder, een modeldoos uit de catalogus krijgen aangepraat. Het is een andere zaak wanneer zo'n meisje een wapperend broodje rosbief tussen haar benen heeft bengelen waarvan ze last heeft tijdens het fietsen of andere bezigheden, zoals seks waarbij de labia minora naar binnen kunnen worden gedrukt. Sunny's vriend, zei op de achtergrond dat haar vagina oké was. Ik kan daar geen oordeel over geven daar wij daar geen opname van kregen te zien. Misschien was de vriend wel tactisch, bang voor represailles dat er anders iets voor hem zwaaide, of juist niet. Sommigen vinden dat ware schoonheid van binnen zit, dit is gedeeltelijk waar. Maar om van binnen een lustobject te zijn lijkt mij nogal moeilijk. Bij diegenen die dit vinden is een behandeling vaak onbegonnen werk.
Lieftallig doktertje
Enige jaren geleden vergezelde ik een gedeprimeerde vriendin, die wat New Fill en Botox in haar gezicht wilde. Na links en rechts wat informatie te hebben ingewonnen, togen wij naar het Medisch Lasercentrum in de Cornelis Schuytstraat van het artsenduo Leo van Rozelaar en Leonie Schelke. We werden binnengeroepen door een knappe, meisjesachtige jonge vrouw. Ik dacht de assistente, maar nee, het bleek dokter Schelke zelf te zijn. Na de diagnose kreeg de vriendin wat New Fill en Botox tussen de wenkbrauwen en bij de kraaienpoten ingespoten. Aan de kreetjes te horen en het vertrokken gezicht, deed het toch wat pijn. Maar ja, wie mooi wil zijn……Na zo'n 20 minuten was het gepiept, de NewFill zou ongeveer 2 jaar blijven zitten, de Botox 4 maanden. Toen was ik aan de beurt. Ik wilde slechts informatie of wellicht mijn nasal labiale plooien wat minder zouden kunnen worden. Daar had het lieftallige doktertje binnenkort iets voor. Ze zou mij bellen. Twee maanden later belde ze mij en vroeg of ik morgen al naar de praktijk wilde komen, daar het middel Bio-Alcamid er nu was. Maar of ik het erg vond dat er nog een arts bij zou zijn, die het nog moest leren. Ik had er geen bezwaar tegen, mits zij de enige zou zijn die spoot. Ik wilde namelijk geen uitprobeer-model zijn.
Toetje Botox
Een dag later kwam ik toch wat nerveus in de praktijk. Leonie was nog leuker dan ik dacht. Ik was meteen weg van d'r. Ze mocht alles met mij doen wat ze wilde. Vervolgens spoot ze met een flinke naald de stugge gel net iets boven mijn plooien, ze zouden zodoende worden opgetild. Het kon er altijd weer uit, als ik dat wilde. Dit stelde mij gerust. Het deed wel wat pijn. Daarna kreeg ik als dessert wat Botox tussen de wenkbrauwen. Een uurtje later liep ik weer op straat en zag in de spiegel van een geparkeerde auto, dat ik eruit zag alsof ik door wat verveelde hangjongeren in het park 's nachts te pakken was genomen; enigszins blauw en gezwollen. Een week later moest ik terugkomen en was mijngezicht grotendeels geslonken, nog even afwachten, zei ze.
Ander gezicht
Na enige weken vond ik mijn gezicht toch iets te pafferig. Ik terug. Geen probleem, zei ze en prikte in mijn wangen en drukte er wat rode prut uit. Al beter, vond ik. Een paar weken later kwam ik weer terug, ik vond het nog wat te dik. Ga maar liggen, zei ze geduldig, en prikte en drukte weer. Toen was het goed. Wel moest ik mijn zonnebrillencollectie vervangen daar de oude modellen me niet meer stonden. Mijn gezicht had toch een iets ander model gekregen. Het was even wennen om afscheid te moeten nemen van mijn oude gezicht. Ik had er zo lang mee gedaan.
Lustobject? Graag!
Het zit er nu zo'n vier jaar in. Ik ben nog verschillende malen geweest voor wat Botox. Om de vaak geïrriteerde wrevel op mijn gezicht te verdoezelen zodat ik de mensheid vriendelijk en gelaten tegemoet kan treden. Ik ga beslist weer terug, al was het alleen maar voor Leo en de beeldige Leonie. Misschien word ik ooit nog eens een lustobject….al is het maar voor mijzelf.
Ps: de gedeprimeerde vriendin is niet meer gedeprimeerd, ze ziet er twee jaar na een nieuwe behandeling fantastisch uit!
Dolf Ephraim regisseerde onder meer stukken als 'Denk aan het kind' en 'De Kroonprins'
Lees ook:Nicole is uitge-botoxt
Lees ook:Teri Hatcher bewijst dat ze botox-vrij is
Lees ook:Overdosisje botox voor Courtney Cox
Lees ook:Check Cindy’s nieuwe gezicht
Lees ook:Wat is het verschil tussen Botox, injectable en filler?
Aan mijn prosecco nippend even een reactie op deze column. Mijn credo? Ieder zijn meug. Zolang de volksgezondheid niet in hoge mate in gevaar komt is iedereen verantwoordelijk voor zijn eigen lijf. Als je BMI hoger is dan 30 dan weet je zelf ook wel dat het niet echt goed is. Als je je hele kop volspuit met fillers dan laat de afloop zich natuurlijk ook raden. Hoe staan ziektekostenverzekeraars trouwens tegenover verbouwde lichamen? MAW vergoed de verzekering het ongedaan maken van een penisvergroting? Wat als je fillers beginnen te wandelen?