Goh, in Amerika (Californie om precies te zijn) heeft men ergens dit jaar een onderzoek verricht naar de psychiatrische aandoening Body Dismorphic Disorder, wat zoveel betekent als dat je een verstoord zelfbeeld hebt. Je beeld jezelf in dat je veel lelijker bent dan je in werkelijkheid bent en door anderen wordt bezien. Volgens de onderzoekers is het een hersenafwijking, ook getraceerd met apparatuur, maar gelukkig, zo zeggen zij; het komt maar weinig voor. Wellicht hebben de onderzoekers van de Universiteit van Utrecht en deze wetenschappers geen contact, want uit onderzoek (door Damiaan Denys) van de eerstgenoemenden is bekend geworden dat ivan alle patienten die het Utrechts Medisch Centrum, de afdelingen dermatologie en plastisch chirurgie bezochten, maar liefst 1 op de 10 mensen die de dermatoloog bezoekt en 1 op de 20 die de plastisch chirurg bezoekt aan BDD lijdt. Begin dit jaar publiceerde ik daar nog uitgebreid over in het magazine Marie Claire. Lees verder over hoe je BDD kunt onderkennen….
Uit mijn eigen publicatie hierover:
Zo herken je BDD
De lijst met symptomen is lang, maar wat overheerst is dat iemand door de voortdurende gedachte over die ene lichamelijke afwijking totaal geen plezier meer heeft in het leven:
- Afkeer en angst van je eigen beeld wanneer je dat in de spiegel, etalage of zelfs een waterplas ziet.
- Je zorgt overdreven voor je uiterlijk. De camouflage van het ‘lelijke' deel kost je uren per dag, met make-up, stylingproducten of kleding
- Je gaat contacten op je werk of op feestjes het liefst uit de weg. Je wilt niet dat je afwijking zo zichtbaar is.
- Je hebt geen zelfvertrouwen en je zoekt telkens bevestiging bij anderen dat je onaantrekkelijk bent.
- Je doet jezelf pijn doen door de plek te beschadigen (eraan trekken of plukken), het op te meten en er heel veel over te lezen.
De oorzaken
‘ Het gevoel dat je lelijk bent hangt er samen met je gevoel van eigenwaarde,' weet Denys. ‘BDD' ers hebben weinig zelfvertrouwen en schrijven alle problemen die ze in het leven ondervinden toe aan hun ‘afwijkende' uiterlijk. Hoe meer je dat gelooft, hoe reëler de gedachte ook wordt. Je fixeert je steeds meer op die scheve neus en vraagt steeds vaker bevestiging aan anderen over je neus. Als de ander het dan niet herkent, denk jij:‘ ze wil me niet beledigen'. Er wordt veel gespeculeerd over pesterijen in de kindertijd, het niet kunnen accepteren van lichamelijke veranderingen in de puberteit als aanjagers van de ziekte, maar het blijft onduidelijk. We vermoeden dat BDD een hersenafwijking is. Misschien speelt ook erfelijke aanleg een rol.'
Doe de test
Heb jij meer dan normale aandacht voor je uiterlijk?
Let op: Met deze vragen kan geen diagnose gesteld worden, maar ze kunnen bij meer dan zes positieve antwoorden wel een aanwijzing zijn voor een verhoogde preoccupatie met je uiterlijk.
- Ben je vaak met je uiterlijk bezig of met een deel waarvan je gelooft dat het lelijk of mismaakt is?
- Vind je het moeilijk om niet aan je uiterlijk te denken?
- Vermijd je bepaalde gelegenheden of omstandigheden vanwege je
uiterlijk? - Voel je je angstig, beschaamd of depressief om bepaalde
kenmerken van je uiterlijk? - Word je dagelijkse handelen vaak beïnvloed door je uiterlijk, houd je bepaalde lichaamsdelen verborgen of heb je veel tijd nodig voordat je de deur uit kan?
- Beïnvloed de obsessie met je uiterlijk je sociale leven en/of je werkprestaties?
- Heb je vaak de neiging om in de spiegel te kijken of spiegels te vermijden?
- Beïnvloed wat je in de spiegel ziet een invloed op je dagelijkse stemming?
- Gebruik je medicijnen om dermatologische redenen of om haarverlies te
voorkomen? - Heb je ooit cosmetische chirurgie gehad? Was je tevreden met het resultaat of heb je nog een correctie laten uitvoeren?
(Bron Current psychiatry
vertaling D.Denys UMC Utrecht)
Lees ook:Schoonheid zit van binnen
Lees ook:Wil je afvallen? Probeer het ‘spiegelbeelddieet’
Lees ook:Obsessie met details maakt ontevreden
Lees ook:Plastische chirurgie voor een goede baan?
Lees ook:Lieke had moeite met de titel ‘Lelijke Eendjes’
ook in de esta heeft daar een artikel over gestaan en ik was verbijsterd dat mensen problemen hadden met huid, oor, en dat je als oppervlakkig kijker echt niet weet waar ze het over hebben.
Ik ben zelfs gaan raden wat het probleem zou zijn, maar dat was dus niet te raden.
@teha, het is inderdaad een heel verborgen psychiatrische aandoening. deze mensen kunnen ook pls.ch. en dermatologen feilloos om de tuin leiden.
De genoemde onderzoeken hoeven niet strijdig te zijn. De groep die een dermatoloog of plastisch chirurg bezoekt kan anders zijn qua samenstelling dan een dwarsdoorsnede van de bevolking.
@nirvana, waar lees jij dan dat de amerikanen het met een doorsnede van de bevolking doen? verder, natuurlijk zal bij derm of plsch een concentratie van bdd-zieken te vinden zijn, het is the place to be, maar ik blijf me dan toch afvragen hoe groot het percentage is onder een gehele bevolking. als al 1 op de 10, resp 1 op de 20 bij de resp.artsen eraan leidt, wekt dat mij de indruk dat het toch om redelijke aantallen mensen kan gaan.
@Monique: Ja.
Dat staat er niet expliciet, maar er staat wel: “het komt maar weinig voor.”
Maar hier concrete schattingen voor de USA:
“BDD affects 1-2% of the general population; however, this is thought to be an underestimate because BDD frequently is underdiagnosed. Patients are ashamed of their problem and do not report it to their physicians. Incidence in the cosmetic surgery population ranges from 2-7%. Incidence in the dermatology population ranges from 9-15%.” http://www.emedicine.com/med/topic3124.htm
Volgens deze schattingen in de USA:
-tot een factor 7 meer BDD bij cosmetische chirurgie:
-tot een factor 15 meer BBD bij dermatologen.