Beautyredacteur Lot Mostart van het glossy magazine Cosmopolitan schrijft in de gastcolumn van de maand over de strijd tegen cellulite. Hoe producenten je altijd weer proberen te verleiden, de reclames je een duwtje in de rug geven en hoe je als geemancipeerde meid zegt: kom maar op met die cremes en de veelbelovende boodschappen. We gaan voorwaarts in de strijd! Geen kuil is ons te diep, geen bobbel te hoog….
KUIL DE GOEDE HOOP!
Sinds een paar dagen ben ik aan de anti-cellulitecreme. Net als vorig jaar rond deze tijd (en het jaar daarvoor) kwak ik elke ochtend en avond klodders uit een veel te dure tube op plekken die kuilgevoelig zijn. Niet dat ik van heup tot knie onder het spreekwoordelijke sinaasappel-gebobbel zit, ik beschouw het meer als een soort afkloppen. En daar ga ik, flatsj…, weer een kuil de kop ingedrukt. Flatsj….de volgende put in wording de nek omgedraaid!
Naief? Ik weet het, maar wat wil je anders als de persberichten over samengeklonterde vetopslagplaatsen je rond februari al om de oren vliegen? Weten dat vrouwelijke vetcellen anders in elkaar zitten, dan die van mannen is een ding. Ontdekken dat ze zich maar al te graag volproppen om vervolgens uitgepuild en wel tegen het huidoppervlak te gaan duwen tsja…probeer daar maar eens nuchter onder te blijven. Mij lukt dat dus niet. In plaats daarvan voel ik hoe al mijn nog losse cellen onmiddellijk een samenklonteringsverband sluiten. Echt, je wordt belazerd waar je bij staat, of liever gezegd; zit. Het schijnt dat veel zitten het ook alleen maar erger maakt. Sterke vrouw, die daar geen stokje voor wil steken.
Eigenlijk is smeren tegen cellulite dus lang zo slecht nog niet. Je zou het zelfs kunnen zien als een soort derde feministische golf. Hup, daar gaan we! Voorwaarts in de strijd. Geen kuil is ons te diep, geen bobbel is te hoog! We nemen het heft in eigen handen, met de tube anti-cellulitecreme als strijdbijl. Dat deze een paar centen gekost heeft, nou en? Die centen hebben we dankzij de tweede golf toch lekker zelf verdiend?
Ik geef toe, het duurt een paar columnregels, maar dan ben je als marketingvictim ook voorgoed verlost van je slachtofferrol. Kom maar op met die hoopgevende commercials, we lusten ze rauw!
Lees ook:Marketinggig: Jan Taminiau legt jurkje naaien uit op You Tube
Lees ook:Dr. van der Hoog introduceert het 3-Minutenmasker!
Lees ook:Hoe stoned moet je zijn voor Garnier Nutritionist Cafeine Roll-on?
Lees ook:Slaap je mooi
Lees ook:De verloren strijd tegen cellulite is weer begonnen
Ik herken het meteen, je weet diep van binnen dat het mooie marketingverhaaltjes zijn, maar toch wil je het geloven en uitproberen.
Ik moet zeggen dat ik deze cremes nog nooit heb uitgeprobeerd. Hier geloof ik dan toch niet zo in. Werkt het echt? Of zijn al die jaren smeren eigenlijk stiekem toch voor niets geweest?
dag marieke, dat is ook het bijzondere aan die beautymarketing, het is uiterst verleidelijk, waardoor je toch koopt. je wilt, je wenst, je hoopt, je verleidt jezelf gewoon. en als het toch zo uitpakt zoals je hoopte, ben je maar al te graag geneigd te zeggen en te denken dat het wel werkt. je zet gewoon een andere bril op. of….de creme opzich maakt je al zo blij, dat het blije gevoel er al voor zorgt dat je denkt dat het werkt…hihi.
ik moet je zeggen dat ik al vijftien jaar soms wel en soms niet smeer, maar dat ik nooit echt 100% het gevoel heb gehad dat het werkt. in de jaren negentig had christian dior het unieke svelte, en daarvan kan ik me wel herinneren dat ik echt het idee had dat het iets, al was het maar iets, deed.
maar verder…..ik heb ook geen geduld om zo lang te moeten smeren voor een resultaat. ik ga dan maar liever weer sporten, want extra spiermassa spant ook de huid weer aan, waardoor putjes en bultjes minder zichtbaar worden. bovendien is het de beste vetverbrander die er is. het is altijd mijn gevoel gebleven dat deze producten de huid vooral verzachten en iets verstevigen. helaas….ik wou dat het droomproduct bestond!
Trap er niet. Alle glanzende haren en supergladde lichaamsdelen in advertenties zijn op de computer gecreëerd. Al hebben ze in werkelijkheid met dat creme-pje gesmeerd, dan is dat huidje dáár nog steeds niet het resultaat van.
dag wwz, dat klopt, het beeld op de advertentie komt nooit overeen met de werkelijkheid. maar dat is niet voor niets, het is ooit gebleken dat mensen (vrouwen) zich liever spiegelen aan iemand die mooier is dan zijzelf. het gaat om de aspiratie. maar ik moet zeggen: we weten tegenwoordig zo goed dat de beelden bedriegelijk zijn, dat we er steeds vaker moe van worden. maar zeg eens eerlijk: hoe prettig is een adv. voor anticellulite creme waarop de benen van een vrouw zijn afgebeeld vol putten en bobbels? ik denk dat er dan helemaal geen creme meer verkocht wordt:-)
Wie een beetje kan Photoshoppen en met het ‘retouch’ toverstokje kan omgaan maakt van Ma Flodder nog een Liz Hurley….ideetje voor een interview? Liz Hurley versus Nelly Frijda en de strijd tegen cellulitis! Misschien een idee trouwens om broodmagere modellen wat dikker te laten lijken, bedonder je de boel helemaal!
ha frans, die laatste suggestie is helemaal goed ja. aangezien het pornomodel blijkbaar (volgens de media, en de nieuwe generatie feministen die nu allerlei pamfletten in kranten schrijven) on the rise is zou dat helemaal geen gek idee zijn, maar hou me ten goede hoor, want wellicht gebeurd dat allang, omdat het gewoon eng is om naar skeletjes te kijken.